برخي از كاربرد هاي باليني گسيل هاي اصوات گوش در حال حاضر ، OAEها معتبرترين بخش مجموعه ي سایت سمعک تست ها مي باشند كه براي تعيين محل ضايعات شنوايي است. كاربردهاي باليني TEOAEها و DPOAEها عبارتند از ارزيابي عملكرد حلزون ، آزمون افت شنوايي در نوزادان و تغييرات كوچك در عملكرد حلزون . به طور كلي ، OAEها به پاتولوژي حلزون حساس بوده بنابراين كاربردهاي باليني رو به افزايش است . OAEها به صورت گسترده به عنوان آزمايش محل ضايعه در نظر گرفته مي شوند . براي مثال آن ها هم براي تشخيص اختلال حلزوني كه توسط تومورهاي عصب هشتم محصور شده و هم براي تشخيص اختلال حلزوني كه با مننژيت همراه است ، مورد استفاده قرار مي گيرند . OAE ها كه در بردارنده ي difficult – to – test subjects هستند به خوبي همراه غربال گري شنوايي براي كودكاني كه به آزمايش شونده پاسخ نمي دهند استفاده خواهند شد .محيط هاي صنعتي و مدارس به خاطر آسان بودن OAE ، خودشان براي غربال گري شنوايي OAE داوطلب مي شوند . آن ها مي توانند در كاهش شنوايي پيش رونده تدريجي ، ototoxic ، جراحي گوش مياني و افت شنوايي ناشي از صدا دخالت داشته باشند . با اين حال ، عدم وجود DPOAEها ممكن است نشان دهنده ي پاتولوژي گوش مياني يا داخلي باشد . اين بايد با تيمپانومتري بررسي شود . رابطه بين حضور DPOAEها با افت شنوايي ثابت نشده است اما سازگار با عملكرد وراء حلزوني است .تاييد الكتروفيزيولوژيك عملكرد شنوايي در مواردي كه خطر مداخله ي نورولوژي وجود دارد مثل يرقان حاد در نوزادان بايد مد نظر قرار گيرد . به طور كلي ، نوزاداني كه در معرض ابتلا به اختلال شنوايي هستند ، هم بايد آزمون هاي OAE و هم ABR را دريافت كنند . به صورت خلاصه ، وجود فعاليت OAE واقعي به اين معني است كه حلزون داراي عملكرد طبيعي است . با اين حال ، گوش مياني همانند پاتولوژي حلزون مي تواند OAEها را مسدود (بلوكه) كند . اين نيز مهم است كه به ياد داشته باشيد كه هيچ رابطه ي دقيقي براي آستانه ي شنوايي مشخص نشده است . سطح دسي بلي كه از پاسخ هاي OAE به دست مي آيد به صورت باليني آموزنده نيست